Hoe ik kwam tot het creëren van helende verhalen

helen leven rewrite verhaal Jun 05, 2021

door Lien

Een van de meest memorabele momenten van mijn kindertijd speelde zich af in de grote hoekzetel van mijn grootouders. Ik moet een jaar of tien zijn geweest. Mijn jongere broer en ik zaten samen met onze oma in de zetel genesteld.
Eén van ons vroeg: “Oma, vertel je eens een verhaal?”
“Waarover mag het gaan?”, vroeg ze.
Een aapje vonden we wel een goed idee.
Onze oma ademde eens diep in en uit. En ze begon te vertellen.  

“Lang lang geleden, in een land hier ver vandaan, waren er eens drie kleine aapjes die samen in een groot bos woonden…”

De rest van het verhaal dat zich ontvouwde, herinner ik me niet meer. Vermoedelijk was het heel eenvoudig. Voor mij was het pure magie. Dat onze oma zomaar vanuit het niets, met één ingrediënt, een wonderlijke wereld voor ons kon scheppen… Ik kan het gevoel dat ik toen kreeg nog altijd oproepen. En in die ene herinnering zit voor mij zoveel opgeslagen over wie mijn oma voor mij was, is en altijd zal zijn. Een verhalenvertelster. Iemand die rijk was in eenvoud. Iemand die van iets schijnbaar kleins zo ontzettend veel kon maken. Gewoon door wie ze was en door de kracht van haar geest en verbeelding. Uren heb ik naar haar verhalen geluisterd, ook toen ik al lang geen kind meer was.

Toen ik bijna 35 was, bracht het leven me naar Engeland. Ik trok een maand naar de International School of Storytelling om er de opleiding 'Healing Words' te volgen. Ik leerde er werken met de kracht van verbeelding en exploreerde hoe ik verhalen kon inzetten op een manier die heling, inspiratie en verbinding brengt. Op de laatste dag van de training, mijn vijfendertigste verjaardag, ontving ik mijn eigen medicijnverhaal. Het creëren en delen ervan zorgde voor een diepe innerlijke transformatie.

Niet veel later ontmoette ik Steven. We werden geliefden en levenspartners en zo werd ik ook plusmama van Inka, Stevens toen vijfjarige dochter.
Op een dag vroeg Inka me: "Vertel je me eens verhaal?"
"Waarover mag dat gaan?", vroeg ik.
"Over een muisje", was haar antwoord.
Ik werd stil, volgde de beelden die zich toonden en luisterde naar de woorden die zich aandienden. En ik vertelde. Vermoedelijk was het verhaal heel eenvoudig. Voor Inka was het pure magie.

Vandaag zijn we vijf jaar, enkele extra opleidingen en honderden verhalen verder. En nog altijd vertellen de ogen van mijn plusdochter me dat een verhaal op maat ontvangen telkens weer een beetje magie is. Omdat zomaar vanuit het niets een wonderlijke wereld ontstaat. Waarin precies datgene gebeurt wat hier en nu verteld en gehoord wil worden.

Of deze ervaring ook voor volwassenen is weggelegd? Ik mocht ervaren van wel. De helende verhalen die ik ondertussen aan een aantal vrouwen en mannen vertelde, werden met ontroering en een grote dankbaarheid ontvangen. Gesteund en aangemoedigd door hun feedback, voel ik dat de tijd rijp is om dit geschenk verder met de wereld te delen. Mijn oma is ondertussen niet meer fysiek bij ons, maar ik weet zeker dat ze zou glimlachen als ze dit las. Omdat ook haar kleindochter leerde luisteren naar verhalen die dansen in de wind. Verhalen die het potentieel hebben om te verzachten en te verbinden, te helen en te inspireren."